Ben değil aslında benden ayrı bir ben yanar...

''Ben aslında...'' ile başlayan her cümlenin ''ama''  ile devam etmek zorunda olduğu bulanık günlerdi!
Anlaşılamamaktan nefes alamadığım gri renkteki günler...
Gelirken aklımda ''gitmek'' olmadığından, sandalımı sevdamı ısıtmak için yakmıştım!
Dayanılmaz geliyordu sırt dönmeler...
Müthiş acı veriyordu yok sayılmalar...
Bir akşam üstü düşünmeden attım kendimi denize, çıktım yola;
İki valizim ve gitarımla...
Sevdamdan uzaklara kulaç attım!
Sevdam basitleşiyordu; ben dayanamıyordum! Kaçtım...
Varabilecek miydim?
Önemi yoktu: Çünkü bir yere yetişmiyordum...
''O'' na sorarsan terk ettim!!!
Ama ben sadece anlaşılmak istedim...